Geen historici?

Geen historici?


  • Kayıt: 21.12.2013 22:21:00 Güncelleme: 21.12.2013 22:21:00

Op 1 november jongstleden was ik bij een conferentie van HOTİAD (Hollanda Türk İş Adamları Derneği, oftewel ‘de Vereniging voor Turks-Nederlandse Zakenmannen’), TDLS (Turkish Dutch Leadership Society) en Studentenvereniging Mozaik in Rotterdam. Het evenement was georganiseerd aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en getiteld ‘Business meets students’.

 

De opzet van de avond was dusdanig dat er enkele zakenmannen van HOTİAD uitgenodigd waren om Turks-Nederlandse studenten te motiveren. Behalve zakenmannen waren er geen gasten, geen wetenschappers, geen auteurs, geen filantropen; alleen maar zakenmannen. Nog frappanter was echter dat de zakenmannen erg oppervlakkige uitspraken deden. Zo sprak geitenkaasfabrikant Şerif Aktürk zich uit over het feit dat "men geen historici of geografen nodig had". Volgens hem hadden technologische ontwikkelingen zoals google earth en wikipedia deze branch van de universiteiten geheel en compleet overbodig gemaakt. Het is een aparte manier van oppervlakkig en kort door de bocht denken. Zelfs TDLS zweeg pijnlijk over deze uitspraken en weigerde zich ervan te distantiëren. Dat terwijl ze nota bene beweren ‘Turkse leiders in Nederland’ op te leiden, blijkbaar willen ze alleen maar zakenmannen opleiden en zien ze die mensen als hun ‘Messias’.

 

Nu zullen de zakenmannen uiteraard gericht zijn op het verdienen van geld (opleidingen zoals bedrijfseconomie en recht zijn daar zonder meer beter geschikt voor), maar dat ze een jonge generatie studenten dit advies meegeven, is toch schokkend te noemen. Het zou ook verklaren waarom de Turkse gemeenschap in Nederland eigenlijk geen vuist kan maken in een andere sector dan handel. Er zijn namelijk vrijwel geen bekende Turks-Nederlandse journalisten, onderzoekers, auteurs, academici, wetenschappers et cetera terwijl Nederturken wel veruit de meeste handelsondernemingen hebben.

 

Deze sociale druk en prioriteit die door voorbeeldfuncties wordt meegegeven aan Turks-Nederlandse studenten is schokkend te noemen. Onlangs verscheen in Nederlandse media het bericht dat Turkse jongeren in Nederland veel vaker ongelukkig en eenzaam waren. Er lijkt een direct causaal verband te zijn tussen het oppervlakkige advies om alleen opleidingen te volgen die geld opleveren en het gevoel van eenzaamheid. Het aloude gezegde dat geld niet gelukkig maakt, lijkt bij Turken nog niet doorgedrongen te zijn. Zonder uitzonderingen hadden de Turks-Nederlandse zakenmannen het over hun goedgevulde bankrekeningen en portemonnees maar niet over hun hobby’s of vrijwilligerswerk. Vooral het laatste komt namelijk niet voor in de Turkse gemeenschap, slechts 5% van de Turken doet vrijwilligerswerk tegenover 45% van de Nederlanders. Het advies van HOTİAD in het algemeen en Şerif Aktürk in het bijzonder is dan ook erg kwalijk te noemen. Waarom Corendon-eigenaar Atilay Uslu, wiens zusje nota bene Ph.D.-studente was aan de Universiteit aan Amsterdam, niet meteen intervenieerde om te stellen dat hij het daar niet mee eens was, is ook vreemd te noemen. Blijkbaar wordt er toch minachtend gedaan over deze alpha-opleidingen binnen, niet alleen de familie Uslu maar ook, de Turkse gemeenschap.

 

Het laat aan de andere kant ook zien waarom de Turkse gemeenschap geen noemenswaardige lobby heeft in Nederland (of daarbuiten). Om een lobby op te bouwen, dient een gemeenschap niet alleen geldkapitaal op te bouwen maar ook dat kapitaal te investeren in de jeugd om zo een intelligentsia op te bouwen. Dit kan bijvoorbeeld door studiebeurzen te verstrekken aan jongeren die het financieel krap hebben of journalistiek/filosofie/geschiedenis/et cetera willen studeren. Binnen de Turkse gemeenschap komt dit bijna niet voor en worden jongeren zelfs afgeraden om opleidingen te studeren waar geen geld in zit. Het zijn dan ook alleen die beweegredenen (veel geld, mooie bak, groot huis en leuke meisjes) die de gemiddelde Turks-Nederlandse jongeman over de deur trekken bij het kiezen van een opleiding aan de universiteit. En dan is het makkelijk zoeken naar een antwoord waarom de Turks-Nederlandse gemeenschap nog steeds geen burgemeester heeft, terwijl de Marokkanen met Aboutaleb deze eer al behaald hebben.

 

Qua handel doet de Turkse gemeenschap in Nederland met Ortel, Corendon et cetera het zeker niet slecht, internationaal gezien doen Turken het zelfs nog beter met een Muhtar Kent als CEO van Coca-Cola; maar toch is er geen kring van Turkse intellectuelen. Juist omdat dit als minderwaardig wordt gezien, zelfs Turkse multimiljardairs investeren niet in onderwijs en wetenschap. Waar mensen zoals Bill Gates miljoenen weggeven aan goede doelen, lieten de Turkse zakenmannen op de lezing blijken dat ze alleen maar dromen van nog meer geld.

 

Zelfs na afloop bediende Şerif Aktürk en HOTİAD de studenten van een scheldtirade toen hem beleefd werd gevraagd waarom hij vond dat historici overbodig waren. Hij weet blijkbaar niet dat historici leren een causaal verband te leggen tussen oorzaak en gevolg waardoor ze uiterst geschikt zijn voor bestuurlijke functies c.q. de politiek. Juist daarom hebben Koning Willem-Alexander, Minister-President Mark Rutte, oud-Premier Jan-Peter Balkenende en D66-fractievoorzitter Alexander Pechtold geschiedenis gestudeerd. Dus waarom wordt deze arrogante en pretentieuze houding geduld binnen de Turkse gemeenschap? Tja, omdat ze gezien worden als mensen met status. Maar waarom mensen met geld als goden worden gezien binnen de Turkse gemeenschap, dat blijkt toch mijn overpeinzing van deze maand…

 

 

 

 

Drs. Armand Sag

 

Bestuursvoorzitter Instituut voor Turkse Studies www.turksestudies.org

 

&

 

Historicus en turkoloog www.armandsag.nl