İlk önce akan suyu, Göre Çayı azalan Göre Kasabası’nda Suyla dönen Su değirmenleri 1970 ‘den itibaren birer birer kayboldular. Su Değirmenlerinin kaybolması ile her yıl, Baharla birlikte 2 veya 3 kafile gelen ‘Konargöçer Çingenelerimiz de “ Göre’ye uğramaz oldular. Konar göçerler 1960 ile 1970 yılları arasında Göre Kasabası’nda Mera arazileri boldu. Bizim Hoca Mezarlığı’nda, Karşı Dağ ile bizim Armut’lu bahçesi üzerinde, Hoca’nın mezarının üzerinde boş Mera‘ya; her yıl çadırları, Atları’yla, ve arabalarıyla kafile kafile Çingeneler ( Roman/Sinti ) konarlardı. Tabii ki o zamanını Muhtarından izin almak zorunda idiler. Bir de Göre’deki Ark’ların kenarında Söğüt ağaçlarının bol olması yöreyi geçici ikamet olarak cazip kılıyordu.
Atalarından öğrendikleri geleneksel sanatları olan, Kalaycılık, Sepetçilik, Kasnak ve Elek yapımcılığı, Bakır ve Gümüş süs eşya işlemeciliği gibi sanatlarını icra ederler, Göre halkıyla da Parayla, Buğday, Arpa, Nohut, Mercimek, Fasulye ile değişerek kendi gezici ve özgür yaşamlarını devam ettirirlerdi.
Kadınları ise, kara kara gözleriyle, kendilerine özgü şiveleri ile Göre Kasabasının kadınlarının gereksinimi olan, Pazen, Basma, Yemeni, Naylon ayakkabı, iplik ve iğne gibi gereksinimlerini pazarlanmaya çalışırlardı.
Bizim Çingenelerin gelmesiyle Göre Kasabası’na canlılık , şenlik gelir, dedikodu malzemesi olur ve Göre’nin ekonomisini canlandırırdı. Bunun yanında bazı tatsız ağız kavgaları da olurdu. Her yıl ve her dedikoduda bir Çingen kızı, Göre’den bir yakışıklık yağız delikanlıya âşık olur ve aileler bu sevdaya evlilik için izin vermezlerdi. O geçen yıllarda sadece dedikodunun dışında, bir Çingen kızıyla evlenen delikanlıyı da görmedik.
“Ahmet ağa, Ahmet ağa, İbriğimi çaldı “ diye bağıran Çingenenin sesi hâlâ kulaklarımda. Bizim evin karşısında olduğu için duymak olanaklı idi. Genelde Hoca Mezarlığı’nda konarlar, hatırladığım kadarıyla orada bugünkü Nevşehir – Niğde yolunun olduğu yerde bir de Mezarlık, Hoca’nın mezarı vardı.
Zamanla var olan güzel değerler, misafirperverlikler, birlikte yaşama arzusu, sevdası ve barışı bozuldu. Bilinmez ama tükettiğimiz kimyasal katkı maddeli gıdalar ve Genetiği ile oynanmış ve değiştirilmiş tarım ürünleri (GDO‘lar) mayamızı, ruh halimizi bozmuş olabilir mi?
Hoşça kalın.
