Het is een heftige periode voor de Afro-Amerikaanse komiek Dave Chappelle die door zijn nieuwe standup-show van Netflix gegooid dreigde te worden. En wat was nu eigenlijk zijn fout? Hij had grapjes gemaakt over de ongelijkheid die bestaat tussen heteroseksuele mensen en gender-veranderende mensen. Dus hij maakte niet eens grapjes over de homo- of transgender-gemeenschap, maar slechts over dat deze groep tot aan het ziekelijke toe beschermd wordt momenteel. Grappen die ik hoogstpersoonlijk ook nog eens hilarisch vond.
Het deed me meteen denken aan de ongelijkheid die bestaat op meerdere vlakken en die eigenlijk ontstaan is door feministen. Ik maak bewust onderscheid tussen emancipatie en mensen die dat natreven enerzijds en feministen anderzijds. Emancipatie komt uit het Latijn en betekent simpelweg ‘gelijkheid’. Dit is iets waar ik me erg goed in kan vinden, ik ben daarin zelf een minderheid in Nederland en maak me wat dat betreft hard voor heel veel soorten van gelijk; niet in de laatste plaats ook voor homoseksuele gelijkheid met heteroseksuelen. Ik kan me ook altijd zeer boos maken als mensen denigrerend doen over de homoseksuele gemeenschap omdat minstens één direct bloedverwant van mij hier niet open over durft te zijn vanwege de negatieve opvattingen. Dit stuit mij zeer tegen mijn borst omdat iedereen moet kunnen doen en laten wat hij of zij wilt zonder in angst te moeten leven.
Dan komen we nu bij feministen, indien we strikt kijken naar de term volgens de Van Dale dan is dit “het nastreven van gelijke rechten tussen mannen en vrouwen”. Ook dit is dan in principe iets waarbij ik mezelf dan ook een feminist moet noemen, maar wat is een feminist nu eigenlijk? In het geval van Dave Chappelle waren het vooral vrouwen die hem bekritiseerden, een bekende man die zich had laten transformeren tot vrouw durfde voor hem op te komen en werd dusdanig heftig gepest op Twitter door fanatieke feministen dat hij zelfmoord pleegde. Wat is dat dan nu? Ik wil betwist niet horen bij zo een soort groepje bullebakken en pestkoppen die bloed aan hun handen hebben. Als je erover nadenkt, kan een feminist eigenlijk ook niet gelijkheid nastreven terwijl de naam van de stroming (feminisme betekent ‘vrouwen-ideologie’) al ongelijkheid is. Waarom noemen feministen zich niet emancipatie-nastrevers of emancipisten? Waarschijnlijk om dezelfde reden dat Stalinisten zich geen communisten willen noemen: ze concentreren en aanbidden iemand (Stalin of vrouwen) en zijn bereid (verbaal) geweld hiervoor te gebruiken. Bij deze groep wil ik dan pertinent niet horen. Ook al ben ik, qua definitie, op en top een feminist, ik vertik het om te horen bij deze groep. Noem mij dan maar wat anders maar wat doet een ideologie nu als ze mensen aanzetten tot zelfmoord of druk uitoefenen voor censuur alleen maar omdat de slachtoffers een iets andere mening hebben? Deze maand is mijn overpeinzing een heftige…
Drs. Armand Sag
Historicus en turkoloog
www.armandsag.nl
