Yıl 1980. Hollanda’ya yerleşme ve kök salma kavgamız. Eğitimini tamamlayamadan doğduğumuz toprakları terk etmişiz. Evet, Hollanda sosyal bir devlet. Fakirine, hastasına, göçmenine evsiz ve barksızına bakan bir ülke.
Evet, Hollanda'da Amerika'nın Hollanda’ya yerleştirmeyi planladığı Atom Başlıklı Füzelere karşı, 800.000 kişiyi silahsızlanmaya karşı sokağa dökebilen bir ülke.
3 yıl sonra, belirli bir düzeyde Felemenkçe öğrendikten sonra ciddi ciddi bir Akademik eğitimi düşünür olduk. Öğretmenlik mesleği güzel de, Hollandalı çocuklara Felemenkçe öğretmek özen, itina ister ve eksiksiz Hollandaca bilmek ister. Kararı Sosyal hizmetler akademisinde verdik. Kendi yapıma da uygun olan bir meslekti.
Kendine uygun seçim.
Biz yine sosyal bir eğitim olan Sosyal Akademi’yi, Sosyal Hizmetler bölümünü seçtik. Hollanda bugünden 3 katı sosyal bir ülke idi Hollanda'ca öğrenmek isteyene gönüllü dersler verilmekte idi. Bizim Aile doktoru ‘nun ( Huisarts ) öğretmen kızı Carolien hafta sonlarında Türk göçmenlerine Felemenkçe dil dersi vermekteydi.
Var olan kurumlaşma ve ötekileştirme (Verzuiling ) genelde bitmiş ve bana bir Hristiyan meslek danışma ve tavsiye merkezi yardım edebiliyordu.
Eğitim burslarında yaş sınırı yoktu. Bir ömür boyu eğitim yapmak mümkündü. Bunun yanında Türkiye'den Orta dereceli meslek diploması olanlara ve Lise mezunlarına Akademik eğitim hazırlık sınıfları açılmıştı.( Het voorbereidingsjaar ). O yıllarda Eğitim için ödenen Harç ücretleri ( Het collegegeld ) f 730 gülden idi. Bugün bir ise Eğitim harcı 2.143 avro.
Tabiki o dönemde bizler öğrencilere Tren ve otobüslerde toplu taşımayı ücretsiz kılan OV – Chipkaart uygulaması da yoktu.
Sosyal Akademi’de, Hans bizim için özel ve ekstra dersler vermekteydi. Bunun yanında eğitimimizi takip etmek ve gerekli olan notları almak için kendi öz ve değerli zamanlarından bizlere ayıran onlarca sınıf arkadaşımız da vardı.
Bugün o günleri arasak, yine bireysel özgürlüklerin bol olduğu, “Fincancı katırlarını ürkütmediğiniz sürece“, güven, rahat ve huzur içinde yaşayabileceğimiz bir ülke.
Yaşam pahalı
Evet Hollanda’da Türkiye’ye göre daha pahalı bir yaşam var. Tabii ki iki ülkeyi her ne kadar karşılaştırmasak ta, gelir seviyesini ülkenin nüfus büyüklüğüne göre karşılaştırmamak gerek. Bunun yanında gelir seviyesi de yüksek bir ülke Hollanda. Kişi başına düşen milli gelir 46 bin avro (Bbp /Het bruto binnenlands product ) ve Avrupa ‘da milli zenginlik yönünden dördüncü sırada.
Artık kesin olarak bildiğim “Kaliteli ve lüks bir yaşam ucuz olmayacak “ Tabii ki yaşanıla bilinir ve ortak mutlulukların ve sevgilerin olduğu bir ülke hepimizin özlediği ve istediği değil miydi ?.
Dayımız ve amcamızda yok.!
Yüksek eğitimini tamamlayan oğlumuza Ahmet ‘e, 2018 yılında kendi işini buldu. İş ararken ne torpil ne dayı nede Lahey’de bir politikacı torpili aradık. Ne güzel bir duygu, kimseye kambur ve yük olmadan yaşamı olduğunca olağan biçimiyle yaşamak.
Her ne kadar ülkemize göre eksikliklerimiz de olsa, yine de mutlu ve huzurlu bir yaşam için yaşadığımız ülkede mutlu, huzurlu ve güvendeyiz. Eşit şartlarda ve eşit paylaşımın gerçekleşeceği ve tamamen eşit vatandaş olmada ( Het volwaardige burgerschap ) son 60 yılda gözle görülür, cesur, medeni ve beklenmeyen başarılı bir yol aldık. Sevgi ve saygılarımla.
