Yabancı çocukların kendi ana dilinden, kültüründen ve dininden kopmaması için Türklere bakıcı aile olarak çocuklara sahip çıkılması çağrısında bulunmak doğru bir yaklaşım.
Aksi takdirde bu çocuklar, farklı bir kültür’e, inanca ve dile sahip olan aileler tarafından bakım görmeleri, çocuğun uyum ve yaşamında kendini rahat ve huzurlu hissetmesi zorlaşacaktır.
Araştırma sonuçlarına göre Hollanda’da 2010 yılında 15.500 bakıcı aile toplam 24.150 çocuğun bakımını üstlendiler. Kısa ve uzun vadeli olmak üzere aynı yıl içerisinde 2991 yeni bakıcı aile başvuruda bulunurken, 3163 bakıcı aile ise bakıcılık hizmetinden ayrıldı. Hollanda’da 1 Ocak 2010 yılı itibariyle 15.206 çocuk bakıcı ailelerde kaldı.
Hollanda’da yetim çocukların sayısı sürekli artış göstermektedir. Bunun sonucu olarak bakıcı ailelere ihtiyacı olan çocukların rakamı on yıl içerisinde ikiye katlanmış durumda.
Bakım kısa ya da uzun süreli olabilmektedir. 2010 yılında bakıcılık hizmetinin sonlandırılan çocukların %38’i üç aydan kısa bir bakıcı ailede kaldı. %29’u üç aydan bir yıla kadar kaldı. % 34 bir yıldan daha uzun süre bir bakıcı ailede kaldı. Yeni bakıcılığın % 23’ü kriz, ’i kısa bakım özellikle hafta sonları ya da tatil için. Çoğunlukla % 62’si tam gün bakım.
2010 yılında bakıcı aileye yerleştirilen çocukların yaş gurupları yüzdelere göre şöyle seyretmiştir;
Yaş Yüzde
0–4 %36
5–11 %36
12–14
15–17
18 %1
Bakıcı aile ne demektir?
Bakıcı aile, bir çocuğun geçici olarak başka bir ailenin yanında kalması demektir. İlk etapta çocuğun ailedeki sorunlarına bakılır ve sorunun kendi ailesi içersinde çözümü konusunda çaba gösterilir. Bu imkânsız ise, bakıcı aile ilk seçenek olarak gözükmektedir.
Bakım’a ihtiyaç duyan çocuklar 0 – 18 yaşları arasında kız veya erkek çocuklardır.
Ne zaman bakım söz konusu olmaktadır?
Çocuk öyle hemen evinden uzaklaştırılmamaktadır. Şayet çocuk evde artık kalma imkânı yok ise, ailesi yardım çağrısında bulunur veya çocuk bakım bürosu ( Bureau Jeugdzorg) devreye girer.
Bu şu durumlar ortaya çıktığında gerçekleşmektedir:
1.Annenin acil olarak hastaneye kaldırılması ve çocuk için bakım imkânının olmaması
çocuk istismar ve psikolojik sorunlar yaşamasında;
2.Anne babanın geçici olarak kişisel sorunlarından dolayı çocuklarını terbiye edememesi
3.Çocuğun davranışının kötüleşmesi ve anne babanın bunun düzelmesinde imkânsız kalması.
4.Çocuk engelli olması ve ailenin bu bakımı üslenmesinde zorlanması
5.Çocuğun evden kaçması, örneğin evde sürekli kavga edilmesinden dolayı
Bakıcı ailelik geçicidir:
Bakıcı ailelilik prensip olarak geçici bir süre içindir. Amaç çocukların tekrar kendi ailelerine kazandırılması ve ailelerinin kendileri bu çocukların bakımını üstlenmeleridir. Bir çocuğun ne kadar süre bakıcı bir ailede kalacağı, bir kaç günden başlar ve yıllarca sürebilmektedir. Çocukların aileleri bu zaman içerisinde kendi sorunlarını çözmek için değerlendirmektedirler.
Çeşitli bakıcı aileler:
Birden çok bakım şekilleri mevcuttur; örneğin tatil esnasında bakıcılık, hafta sonları bakıcılık, günlük bakıcılık, kriz durumlarında bakıcılık ve uzun süreli bakıcılık.
Bakıcı aile, bakım hizmeti sunan kurumun sosyal görevlisi tarafından desteklenir. Pratik ve terbiye gibi konularda sosyal görevliden destek alınmaktadır. Aynı zamanda bu sosyal görevli, çocuk bakım bürosu ( Bureau Jeugdzorg) ile de irtibat içindedir.
Bakıcı aile olmak:
Bakıcı aile olmak için en az 21 yaşında olmalısınız. Bakıcı aile olabilmek için hazırlık programlarına katılmak şartı vardır.
Bakıcı ailelerin hakları:
Bakıcı aileler bakım kurumu tarafından desteklenme, bakım masrafları ve bakım izni gibi haklara sahiptirler. Hukuki konularda iyileştirilmektedir.
Bakıcı aileler temel bir miktar ve bazen ek bir ödenek almaktadırlar. Temel ödeneğin miktarı bakım verilen çocuğun yaşına bağlıdır. 2011 yılı itibariyle bu miktar 600 Euro’ya kadar çıkmaktadır. Önümüzdeki yıllarda bu miktarın çocuk başına yıllık 1000 Euro’ya kadar çıkartılması düşünülmektedir.
-----
Kaynak: www.rijksoverheid.nl
Kaynak: factsheet pleegzorg 2010
