Échte normalisering
De afgelopen maand stond voor mij in het teken van normalisering, niet alleen wat betreft de coronamaatregelen, maar ook van de samenleving. Ik wil beginnen met de Amsterdamse gemeenteraad. Na een aantal maanden digitaal vergaderd te hebben zijn we begin juni mét voorzorgsmaatregelen gestart met de fysieke bijeenkomsten. Er waren zoals altijd vele agendapunten waarover de gemeenteraad een beslissing moest nemen. De raadsvergadering van 19 en 20 mei was nog een digitale vergadering waarin we ook digitaal hebben gestemd. Zo zijn er verschillende bestemmingsplannen goedgekeurd zoals Museumkwartier Valeriusbuurt en Jachthaven Zeeburgereiland. Verder is het Plan van Scholen vastgesteld door de gemeenteraad en dat betekent dat er toestemming is gegeven voor de opening van elf nieuwe scholen in Amsterdam. De scholen gaan variërend in 2021, 2022 of 2023 open. Het meest opvallende was een islamitische basisschool die via de rechter alsnog toestemming kreeg na eerder afgewezen te zijn door het college. Deze school zal in augustus 2021 starten in Amsterdam-Noord.
Op 10 en 11 juni hebben we de eerste fysieke raadsvergadering na de coronamaatregelen gehad. We hebben ingestemd met het wijzigen van de Verordening Parkeerbelastingen 2020. Dat betekent dat de Biro (een luxe gehandicaptenvoertuig) nu geparkeerd moet worden in parkeervakken. Tot nu toe gebeurde dat niet en werden deze wagentjes geparkeerd op de stoep. Nu is dat verleden tijd en daarmee is een grote ergernis van Amsterdammers verholpen. Vooral voor de Amsterdammers met een beperking zal dit een opluchting zijn.
Deze raadsvergadering stond echter in het teken van een heel ander onderwerp, namelijk het (niet) optreden van burgemeester Halsema tijdens de antiracisme-demonstratie op de Dam. Naar aanleiding van de dood van George Floyd is het debat over racisme en discriminatie weer opgelaaid. Ook in Nederland is racisme een groot probleem en daarom was het prachtig om te zien hoeveel mensen zich hadden verzameld op de Dam, naar schatting ruim 5000. We leven echter in bizarre tijden, dus ondanks het belang van de demonstratie had ik graag gezien dat de coronamaatregelen goed waren nageleefd. De discussie over het optreden van burgemeester Halsema overschaduwde helaas het werkelijk probleem, racisme. Alhoewel ik begrijp wat de beweegredenen van de burgemeester zijn vind ik dat zij moest ingrijpen vanwege de risico’s voor de volksgezondheid. Gelukkig is er ruim een week na de demonstratie op de Dam ook een demonstratie in Amsterdam-Zuidoost georganiseerd. Meer dan 10 000 mensen verzamelden zich in het Nelson Mandelapark en de demonstratie verliep vlekkeloos én iedereen hield zich aan de coronamaatregelen. We kunnen het er niet vaak genoeg over hebben, want het is een probleem die al eeuwen duurt en diepe sporen achterlaat.
Ik hoop dat we deze spirit voor altijd zullen behouden om racisme tot op het bot te bestrijden. De antiracisme-demonstraties die nu wereldwijd aan de gang zijn geeft mij hoop. Ik zie dat veel mensen zich mengen in het debat, ook de personen die zich vroeger afzijdig hielden. De samenleving smacht naar gelijkheid en gerechtigheid. Misschien zullen deze maanden een kantelpunt zijn in de strijd tegen racisme, want pas als dát gebeurt is de samenleving écht aan het normaliseren.
