“BİLİRKEN SUSMAK BİLMEZKEN KONUŞMAKTAN DAHA KÖTÜDÜR”
61. Hükümette Milli Eğitim Bakanı olarak görev almış olan Prof. Dr. Ömer Dinçer’in Habertürk gazetesinde haftada bir gün yayımlanan yazılarının aynen korunarak kitaplaştırıldığı Bilirken Susmak Alfa Yayınları’ndan çıktı.
Dinçer’in Bilirken Susmak adlı kitabında verdiği örnek Lord Altrincham’ın kısa hikayesi kitabı açıklayan güzel bir örnektir. 1957 yılında Lord Altricham İngiltere’de krallık rejimini ve ailesini eleştiren yazılar yazmaya başlar. Herkes öfkeyle tepki koyarken, Kraliçe Elizabeth onu Saray’a davet eder ve tavsiyelerini dinler. Daha sonra Saray şöyle bir açıklama yapar. “Yirminci yüzyılda monarşinin iyiliği için kimse onun yaptığını yapamamıştır…” Prof. Dr. Ömer Dinçer, Bilirken Susmak kitabı ile iyi bir yönetim için sağduyunun cesareti ile hükümdarın öğüt kapısını açık tutmasının gerekliliğine vurgu yapmaktadır.
Dinçer, “Tarihte Lord Altrincham’ın hikayesine benzer pek çok olay yaşanmıştır. Çevresindeki bilgi ve hikmet sahiplerinin tavsiyesine kulak vererek iktidarını adaletle (veya başarıyla) sürdüren, pek çok örnek vardır.” diyor.
ARKA KAPAK
Doğu toplumlarında eleştiri kültürü çok yaygın değildir. İnsanlar “eşref-i mahlûkat” kabul edildiği için kişiyi rencide edecek davranışlardan kaçınılır, yanlışları yüzüne vurulmaz. Ancak ona doğru olanı işaret etme, iyi ve güzel olanı hatırlatma maddi ve manevi bir sorumluluk olarak kabul edilir. Dolayısıyla öğüt verme geleneği oldukça yaygın bir kültür haline gelmiştir.
Bu öğüt kültürünün varlığı ve gerekçesi, Hz. Danyal (AS) ait olduğu söylenen şu anekdotta çarpıcı bir şekilde yer alır: Danyal Peygamberin dört mil boyunca bir hükümdarın süvarilerinin ardında yürüdüğünü gören dostları ona “Sen bir peygamber olduğun halde nasıl olur da böyle yaparsın?” diye çıkışırlar. O da şu cevabı verir: “Ümit ediyorum ki onunla bir çift kelam ederim de Allah Teâlâ bu vesileyle onu halk için faydalı bir hizmet yapar, millete hayrı dokunur... İşte bu amacı güderek yürüyorum.”
Bu kitap, Hz. Danyal’ın (AS) izinden gitti ve 2016-2017 yıllarında, Türkiye’de yaşanan olaylar karşısında, siyaset aktörlerinin politika ve eylemleri karşısında, sadece bilginin gücüne güvenerek, doğru olana işaret etmeye çalıştı. Kitap içinde yer alan makaleler okundukça görülecek ki, politika sahiplerinin yanlışlarını kısır delil veya iddialarla eleştirmek yerine demokratik bir yaklaşımla doğru, iyi ve güzel olanı göstermek çabası içinde olundu.
