EY SEVGİLİ

EY SEVGİLİ

Girdin mi, ey sevgili gönlüme…

Ey gönül, dön öyleyse etrafında pervane.

Kimi Yunus misali, Aşk yolunda divane,

Kimi benim gibi meşk yolunda biçare.

Söylerim, söylerim de

Anlamaz beşer benliğim

Dur durak bilmez kanar hep

Yanılır, yanarım,

Hep de derinden kanarım

Bilirsin en kuytulara gizlenmiş gizli sırlarımı

Bana hep benden yakınsın

Sana aşikardır gönül sızılarım.

Sonra…… susarım…,

Suskunluğum sana arzuhalim olur,

Susarım suskunluğum, pişmanlıklarıma beyan olur

Vakit doldu!

Oyun bitti!

Düştü maskeler, indi perdeler

Anladım ki senin dışında her şey koskoca bir yalan…

Sıra sıra dizilir eyvahlar…, düğüm düğüm kelimelere.

Dilim sürçer… özürlerim bile utanır hıçkırıklara boğulur.

Beşeriyetimin eseri yıkık dökük hayat hikayem

Her gelene sevdalandı deli divane gönlüm,

Sahte sözlere, yalan gülüşlere hele birde iki yüzlülere……….

Ama pişmanlıklarım beni hep sana getirdi… ey Sevgili.

Girdin mi yıkık dökük yaralı gönlüme

Dön öyleyse ey gönül, en sevdiğine.

Dön gönül, huzur bulsun

Dön ruhum aşka doysun

Dön, hak hakikat yerini bulsun

Aşkın… inceden inceye nüfus etsin tüm benliğime

Yok olayım sonsuz varlığında,

Zerrelere dağılayım toz duman olayım

Cahilim, cahilliğimi bilmem

Körüm, körlüğümü görmeden

Aç gözlerimi sana gelen yolları göreyim

Af et beni yoluna kavuştur.

Af et beni huzura ereyim......

Selma Demir Demir