Dün akşam, Rotterdam’da gönlümüzü ısıtan bir tablo yaşandı. Platform ve Kadın Dergisi olarak şeref bulduğumuz bir programa katıldık: Sayın Büyükelçimiz Selçuk Ünal’a vefa ve sevgi dolu bir buluşma…
Hollanda’daki Türk sivil toplumunun öncü kuruluşları, gönül insanları, STK temsilcileri hep bir arada… Her biri, büyükelçimizin yoluna çiçek döken dostlar. Hollanda Türk Sivil Toplumu Platformu’nun incelikle ördüğü bu gece, samimiyetin en güzel hâliydi.
Sıcacık Bir Yuva Hissi
Salonda yayılan o sıcaklığı kelimelere sığdırmak zor. Çaylar yudumlandı, gözler gülümsedi, anılar tazelendi. Büyükelçimiz Selçuk Ünal, her tokalaşmada yüreklere dokundu. “Onu tanıyan bilir,” diyordu içimizde bir ses: “Dostluğu ömürlük, güveni taş gibi.”
Hollanda’daki üç başkonsolosumuzun da katıldığı programda, onların dudaklarından dökülen cümleler hep aynı duyguya işaret ediyordu:
“Selçuk Bey, burada bir aile kurdu.”
Bizim Dergi, Bizim Davet
Büyükelçimizle yolumuzun kesişmesi sadece bir protokol anı değil. Platform ve Kadın Dergisi olarak Hollanda’da ilk kez düzenleyeceğimiz “Gazeteciler Günü” için kendisini davet ettiğimizde, “Seve seve!” dedi. Yüreğimize su serpen o ses:
“Sizin yanınızdayım. Bu topraklardaki emeğinize saygım sonsuz.”
Bu sözler, bize verilen en büyük motivasyon oldu. Çünkü biliyoruz ki; o, sözünü tutar, gönlünü koyar işine.
Bir Büyükelçiden Öte: Gönül İnsanı
STK temsilcilerinin tek tek mikrofonu aldığı o anlarda, her konuşma bir sevda türküsüne dönüştü. Kimi “Dertlerimize ortak oldu,” dedi, kimi “Kapısı hep açıktı,” diye anlattı. Hepsinin gözlerinde aynı ışık: “Bize hep ‘dost’ gibi davrandı.”
Bu topraklarda bir ağaç dikmek kolay değil. Kök salmak, meyve vermek emek ister. O, burada “Türkiye’nin yüzünü” değil, “Türkiye’nin yüreğini” temsil etti hep.
Ve Biz…
Bu gece, Hollanda’da yaşayan her Türk’ün yüreğine bir not düştük:
“Büyükelçimiz Selçuk Ünal, buradaki her derneğin, her kadın emekçisinin, her gencin sığınağı oldu. Biz Platform ve Kadın Dergisi olarak onunla gurur duyuyoruz. Çünkü o, sadece bir diplomat değil; burada kocaman bir ailenin ‘abi’si…”
Not: Bu satırlar, o samimi akşamın sıcaklığını yüreğinize taşımak için yazıldı. Çünkü bazen diplomasi, en çok “insan” olunca güzelleşir.
— Platform ve Kadın Dergisi Ekibi