Hiç Bana Sordunuz mu?
Kimse bizim, gençlerden memnun değil!..
Muhafazakar babam muhafazakar olmamı, Hacı babam umreye gitmemi. Milliyetçi babam Türk Milliyetçisi olmamı. Solcu babam solcu olmamı, Devrimci babam Devrimci olmamı istiyorlar. Amerika hayranı babam da Amerika’ya yerleşmem için İngilizce öğrenmemi istiyor.
Hacı babam 16 yaşında umreye gitmemi, çiftçi babam 15 yaşında evlenip çoluk çocuğa karışmamı istiyor. Fakir babamın dağın tepesinde ışıkları yanan o gösterişli binaya, yatılı Kuran kursuna devam edip bir köyde bir cami İmamı olmamı gönlünden geçiriyor.
Hiç olmazsa 11 çocuktan birisinin boğazı eksik olur. Üstüne başına birtakım elbise, bir kundura verirler diyormuş o mazlum buna hiç aklı ve gönlü yatmayan anama. Amanda 14 yaşındaki bacım Hasret’i komşunun Almanya’daki salak oğlu Abdiye vermek istiyormuş. Ne bilsin, kendide ve biz de kurtuluruz diye…
Bize hiç sordunuz mu?
Biz ne olmak, nasıl bir eğitim almak istiyoruz? Nasıl bir meslek, nasıl bir evlilik yapmak istiyoruz?
Bizden neden memnun değiller?
Bir kere babam ve annemle 30 yıl yaş farkı var. Biz genç olarak doğruyu görecek ve doğruyu bulacak yaştayız.
Biz size benzemek istemiyoruz?
İlle bize benzeyin diyorsunuz ama, biz size benzemek istemiyoruz. Siz bize doğru, adaletli, dürüst, paylaşımcı, kanaatkar, geleceğe iyimser bakan, yaşam zevki aşılayan örnekler olamadınız.
Kısa mutlu ve huzurlu bir toplum yaratmadınız.
300 yıl öncede Mısır’da büyükler biz gençlerden şikayetçi idi. Büyüklere saygı ve sevgi kalmadı diyorlardı.
Biz genç olmak istiyoruz…
Bizi bize bırakın. Biz kendi kendimiz olmak istiyoruz. Verin bize unu, yağı, suyu, biz kendi kendimiz kendi Helvamızı yaparız.
Biz genç olmak istiyoruz. “ Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az “Hepinizi seven gençleriniz.
Saygılarımla.
Nejat Mustafa
