De afgelopen dagen stonden in het teken van de kritiek van de speciale gezant van de Verenigde Naties omtrent mensenrechten, de Zwitserse hoogleraar Nils Melzer. Hij stelde namelijk dat de politie in Nederland zich massaal bediende van disproportioneel geweld. Er ontstond een hetze tegen Melzer: politievakbonden dienden klachten in bij de werkgever van Melzer, het Openbaar Ministerie reageerde verbaasd, en over de gehele lijn was er ongeloof dat Melzer dit verkondigde.
Het lag in de lijn der verwachtingen dat Nederland de kritiek niet zomaar zou accepteren, net zoals elk ander land steevast VN-kritiek tegenspreekt. Aan de andere kant blijkt uit een studie onder Europese landen wel dat Nederland van alle landen het minst goed tegen kritiek kan. Maar liefst 89% van de Nederlanders weigert kritiek te accepteren.
Bij de 17 ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties scoort Nederland bij het overgrote deel zeer goed scoort, oftewel een groen kleurtje heeft. Bij twee punten scoort Nederland zeer slecht, oftewel het kleurt donkerrood. Dit zijn SDG 3 (goede gezondheid en welzijn), en SDG 16 (vrede, justitie en sterke publieke diensten: instituties). Onder laatstgenoemde valt ook de politie, en de toeslagenaffaire is hier natuurlijk een goed en mooi voorbeeld van. Door laks optreden kon de toeslagenaffaire jaren voortmodderen met tranentrekkende gevolgen voor de gedupeerden. Uit onderzoek van CBS (2020) blijkt dat Nederland slecht scoort op het gebied van gezondheid en welzijn, inclusief jeugdzorg. Er is al jaren kritiek op het Nederlandse jeugdzorgbeleid, zo worden in Nederland 8400% meer kinderen (met meestal politieondersteuning) uit huis geplaatst dan in een vergelijkbaar land zoals Denemarken. Mede hierdoor eindigde Nederland op de internationale kinderrechtenlijst zeer laag, onder landen zoals Thailand en Slovenië. De reactie van Nederland was toen “dat de hele lijst dubieus” was en weigerde iets te ondernemen. Staatssecretaris Van Rijn wees meteen met zijn vinger naar andere landen: “Landen als Thailand en Tunesië staan daarin boven Nederland, terwijl bijvoorbeeld de kans op kinderarbeid in die landen groot is.” Dat de lijst werd samengesteld door notabene de Erasmus Universiteit Rotterdam kon echter alleen maar leiden tot de pijnlijke conclusie dat Nederland waarschijnlijk er nog slechter aan toe was. Tenslotte is Erasmus Universiteit Rotterdam een staatsuniversiteit die gesubsidieerd wordt door de Nederlandse overheid en dus niet al te kritisch zal willen zijn over zijn eigen bron van inkomsten. Als zelfs de slager die zijn eigen vlees keurt, stelt dat zijn vlees deels bedorven is, moet het wel heel erg slecht gesteld zijn met de toestandn van het vlees. Als Nederland vervolgens zelfs zijn eigen onderwijsinstituut niet spaart en ook weigert om deze conclusie over te nemen van zijn eigen (staats-)universiteit, wordt het duidelijk hoe moeilijk het is om kritiek te accepteren; inclusief opbouwende kritiek.
Het is ook terug te zien bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens waar Nederland in 2017 ruim twee van de drie zaken verloor vanwege “een schending van minstens één van de basale mensenrechten”. Ter vergelijking, Turkije verloor ongeveer één op de tien zaken bij het Hof in 2017. De meest in het oog springende zaak was die van Lebbink versus Nederland die bij het Hof zijn beklag deed dat hij sinds de scheiding zijn dochter niet meer had gezien en dat Nederland er niks aan deed., ondanks dat er een artikel in het strafrecht staat (Art. 279 sr) dat kinderen weghouden bij één van hun ouders strafbaar is. Het Hof stelde Lebbink volkomen in het gelijk maar toch ziet hij zijn dochtertje tot op heden niet. Nederland staat er namelijk ook bij het Hof om bekend dat ze vaker niet dan wel de uitspraken volgen als deze te nadelig zijn.
Laten we dan ook met zijn allen eens de verantwoordelijkheid nemen. Ja, Nederland doet het goed op een heleboel punten maar Nederland doet het ook ontzettend slecht op een aantal punten en als we daarin onszelf afsluiten voor alle vormen van kritiek, dan is er ook geen enkele ruimte voor verbetering. Ik zou dan ook willen zeggen: kom maar op Melzer met jouw verbeterpunten, wellicht kunnen we er veel van leren. Waarom dit niet veel eerder is gebeurd, is mijn overpeinzing van deze maand…
