Tam 42 yıl önce Anadolu’nun bozkırından Nevşehir’in Göre Kasasın’dan bir sabah vakti bilinmeyene, bilmediğim bir ülke Hollanda’ya başlar yolculuğumuz.
Geçen 42 yılda, var olanla mutlu olmaya, daha güzeli ve daha iyisi için var gücümle, var olan olanaklarla ve dostların samimi desteği ile bir yanda ekmek ve kaliteli yaşam, diğer yanda topluma küçük de olsa bir katkımız olur mu diye bir gayret, samimi çırpınış ve devam eden bir yaşam mücadelesi ile devam eden bir yaşam.
Gönülden evrensel insan sevgisi ?
Toplumsal katkıda gözden ve gönülden inanç, mehzep, renk, cinsiyet, fakir ve zengin ayırımı yapmamaya çalışarak insan sevgisiyle bezenmiş bir toplum hizmeti sundum. Genelde ayrışımı ve kendinden olmayanı ve kendi gibi düşünmeyeni değersizleştirmek isteyenler her zaman oldu ve olacaktır. Toplumun çürük ruh hallerine hiç bir zaman taviz ve fırsat vermemeye çalıştım.Kendi sorunumdan çok o kişinin kendi sorunu olarak gördüm.
Hem Hollanda çok kültürlü ve farklı yaşam biçimlerini içinde barından Ego – İndividüalist Cultuur “ yaşam biçimini kabul etmiş ve bireysel seçenekleri belirleyici kültüre ( Dominat/ baskıcı /yasaklayıcı) yasalarla koruyan bir ülke.
Yazma mayasına sahip olma ?
Bu arada yazma isteği her zaman var olsada , nasıl ve nereden başlayacağını bilememek ve medeni cesaretin var olan bilgi birikimi ve tercübeyle Hollanda katkılarınıda katarak bir ekmek pişirmeye kadar giden uzun bir yol.
Yazdıklarımızın kendimize ait olması, size benzemesi ve başkalarının yazmadıklarını ve yazamadıklarını yazabilmek te önemliydi.
Yarım bardak dolusu, o zengin ve üretken Anadolu bozkırının saf ve taze kokusu ile bir akşam üzeri Amsterdam Schiphol Havalimanı’na inerken cetvelle çizilmiş o Ekin. Mısır ve cayır tarlalarını ve İneklerini ile sevmiştim yeni bilinmeyen ülkeyi ve sonra vatan dieyeceğimiz Hollanda’yı.
Her birey gibi bizimde mutluluklarımızın yanında mutsuzlluklarımiz, var olan sevimli zamanların yanında sevimsiz günlerde geldi ve geçmekte. Önemli olan ise yaşamın dengelerini koruyabilmek ve her an kendini var olan gerçeklere uyumlu kılabilmektir.
Yaşamın dengelerini veya balansını bulmak
Yaşamda var olan dalgalar yakalayarak, kendi kişilik, beceri ve bilgilerine uygun bir yaşam yaşayabilmek tabiki çok çok önemli.
Önemli olan var olanla yetinmek ve daha iyisi için çok çok çalışmak. Gerisi yaşamın incelikleri ve renkleri. Aslında var olan boş zamanlarımızı iyi değerlendirmek ve adım adım çalışmalarımızdan ürün alabilmekte çalışma ruhumuzun en büyük gıdası.
Var olan ülkede belirli hedeflere ulaşmak için, belliki bir günde 8 saat değil 16 saat çalışmak gerek. Var olanla yetinmek ve mutlu olmakta gerekli. Yaşamın küçük mutlulukları aslında bizim gibi küçük adamlara yeter de artar bile.
Geldik bu günlere. Hiç karamsar olmadım ama her zaman olanı ve biteni mantıklı ve iyi gitmeyeni eleştirme ve var olan bir konuyu iyi düşünmeyi ve ona göre mantıklı bir fikir yürütebilmek ne güzel.Mutlu bir haziran sabahıyla hepinize sevgiler.
