Yaşam boyu, öğrenmek ve öĝrenci olmak hem güzel, hemde zahmetli, fedakarlık ve özveri isteyen ve sürekli olması için çelik gibi bir iradeye sahip olmak gerek.
Başlanan ve planlanan işlerin bitmesi gerekiyor. Verilen sözlerin yerine getirilmesi gerekiyor. Neden bu kadar kendimi belirli bir çalışma disiplinin içerisine hapsettiĝimi düşünürüm. Birde etrafıma bakar, acaba başka birilerini örnek alabilir miyim diye. Mutlaka gözlemlediĝim, güzel bulduĝum ve çevremden faydalandıĝım güzel örneklerde var tabiki.
Güzel olmasından çok benim ve bana uyması ve sahip çıkmamda önemli. Başkalarının sahip oldukları güzellikler beni mutlu eder. Ben bu şekilde her gün bir anlıkta olsa başkalarının mutluluğu, sevinci ile mutlu olmak, sevinmek çok güzel bir geleceğe yatırımdır.
Bazende İstanbul’u, Orhan Veli Kanıĝı düşünür ve onu Cımbızlı Şiir’i gibi yaşamayı düşünür ve özlerim. Bilinmeyeni ve sahip olmayanı özlemek insanı korkutarak mutsuz etsede, araştırma, buluş ve gelişim için önemlidir.
Orhan Veli Kanık'ın Cımbızlı şiiri;
“ Ne atom bombası
Ne Londra Konferansı
Bir elinde cımbız,
Bir elinde ayna;
Umurunda mı dünya“.
Olduĝunca da mutlu Olmak..
Çevremiz, öĝretmenlerimiz, doĝduĝum ve büyüdüĝüm ülkem Türkiye ve yaşadıĝım ülkem Hollanda bize toplumsal sorunlara duyarlı, paylaşımcı bir sosyal vatandaş olarak yaşamayı öĝretti. Güzel ve iyi olanı başkaları içinde gönülden istemek ve bu konuda çalışmaların içinde ve katılımcı olmak, beni de mutlu ve huzurlu kılmakta.
Yapabileceklerimle yetinmek gerek
Çoğu zaman becerisi ve kabiliyeti olmayandan büyük katkılar beklemek olanaklı değil. Olmayanın arkasında birde, kendimden olmayanla çalışmam saklanmaları ve kaytarmaları yok mu.
Partizanlık, parti ve kendi gibi düşünmeyen, hissetmeyen ve yaşamayana karşı düşmanlık ne kadar aptalca bir yaşam felsefesidir. Aslında var olanı olduğu gibi kabül ederek, olanla da mutlu, ortak ve huzurlu olmamız mümkün.
Gelecek ve yarınlar her gün bayram renginde ve tadında olacak.
