Yaşam bazen olduğunca güzel, bazen de o var olan doğallığında bile bizlere zor gelmemeli ve olduğundan da zor kılmamak yaşamı zorlaştırmamak gerek.
Yazması ve söylemesi kolayda, ya uygulaması?
Tabii uygulama her zaman teorik bilgilerden zor olabilir, ama biz ilk önce düşünelim, yaşayalım ve inanalım ve de yaşantımızı kolay ve mutlu kılalım.
Yaşam geçmişte de kolay değildi. Depremler, sel felaketleri, o sonu gelmeyen, din, mezhep, toprak ve sahip olma kavgaları bugünkünden daha da az değildi. O insanlar her şeye rağmen yaşamlarını devam ettirdiler.
Suriyeli Mülteci
10 yıl öncesine kadar, Halep’te iki ekmek fırını, iki evi ve iki arabası olan Ahmet oğlu Hüseyin çocukları ile mutlu bir yaşam sürmekte gelecek korkusu bulunmamaktaydı.
Ya şimdi? Türkiye’de kendisi ailesiyle birlikte mülteci, çocukları hangi cephede savaşıyorlar, öldüler mi kaldılar mı bilinmiyor. Nereden nereye geldi Şabanoğlu ailesi.
Yaşamda mutlu olmak, yaşamı zor kılmamak aile eğitimi, kişilik gelişimi ve de yaşanan ülkenin sunduğu özgür birey olarak yaşama olanakları ile bağlantılıdır. Tabii bunun yanında, güven, konut, mahallede sosyal yapı, eğitim ve de en önemlisi nerede, neden ve nasıl yaşadığını ve geçtiğin mekânın bilincinde olmaktır yaşam
Okullarda ders olarak okumak gerek
Eskiden var olan eksikleriyle birlikte “Yurttaşlık “dersimiz vardı Ortaokul ve Liseler de. Yine, yeniden, belirli bir yaşam ve inanç felsefesini dayatmadan ve belirli dünya doktrinlerinden uzak özgür sorgulamayı, düşünmeyi, gelişmeyi ve mutlu vatandaşlığa giden yolun dersi verilmeli.
Yalnız bir şartla. Şartımız nedir dersek?
Ders verecek rehber öğretmenlerin mutlu eğitimcilerin olması gerekli.
Bu yazdıklarımı uyguluyor muyuz ?
Gereksiz, gerçekçi olmayan, ruh ve sıhhatimizi bozacak sorunlarla yaşıyoruz. Sorunlardan sorun yaratmada çok iyi olduğumuzu söyle biliriz.
Çevreye bakmak
Bazen, o kadar güzel ve hoş hissedebileceğiniz, duyabileceğiniz, görebileceğiniz ve yaşayabileceğiniz olanaklarımız var ki, farkında bile değiliz. Bu olanaklarımızı zamanında ve yerinde kullandığımız zaman hoş, uyumlu ,barış içinde yaşayan mutlu toplumlar oluşur.
Tatmin olma, mutlu olma ve yaşamı kolay kılma yolunu bulamadığımız ve keşfedemediğiöiz zaman, var olan varsıllıĝın içinde fakir ruhlar yetiştiririz. Birbirine saygılı , mutlu, özgür iradeli , güvenli ve refah bir ülke ancak var olanın değerini bilen mutlu bir toplumlardan oluşur. Biz kendi özlemlerimizi, umutlarımızı yazdık.
Umut etmekten başka çaremiz var mı?
Mutluluklar sizlerle olsun.
