Sağırlaşmış, kör ve dilsiz olmuş bir dünya. İçerisinde duymak, görmek ve söylemek istediklerinin hakim olduğu bir dünya. Sürüleşmiş fakat aynı zamanda sürü içinde yalnız kalmış bir dünya. Olan biten herbir şey yaşadığımız dünyanın suçu. Yaşadığımız dönemin ve zamanın suçu. Ahmaklığın, hadsizliğin ve acizliğin tanımını dünyaya yüklemesi kolaydır lakin ucuzluktur.
İnsan demeye dilim varmıyor artık insan bilinen şu zamanda ve bu dünyada yaşayan acizlere. Dünyanında, zamanında ve döneminde hiç bir suçu yok! Dünyayıda, zamanıda ve dönemide insan diye tanımladığımız bizler bu hale getirdik. Nefsinin esiri olmuş, gaflet uykusuna yatmış aciz kullardan ibaret dünyamızda bitmek bilmeyen çilenin şikayetçisi ve aynı zamanda belayı üzerimize çağırıpta görmeyen ve inkar eden en kolay yolu seçen acız kulları.
Asırlardır ve nesillerdir sürüp gelen davalar bitmeksizin olaylar. Düşünüyorumda ne kadar boş işlerle meşgul oluruzda ama yinede arsız nefsimizin önüne geçemeyiz, onun dilediğince at koşturur dururuz kendimizin sanığımız şu dünyada. Herkes her şeyi iyi bilir ve herbir şey hakkında bilgi ve görgüye sahiptir ya hani, dünyayı kurtarır ve düzeni kurar.
Burunlar havada ve tepelerden bakışlar çoğalışta. Mütevazilik şurada dursun, merhamet yoksunu bencil kullar aldı başını gidiyor. Densizliğin tavan yaptığı insanlık.
Kıyamet kopsun artık diye haykıran donmuş yürekler. Kıyamet kopuyorda görmezden gelen kendini ölümsüz sananlar. Filistinde olan bitenler tüm İslam aleminin canını yakıyorda ne derece hisseder olduk bu sorunun cevabını bilsekte itiraf edemeyen ahmaklardan olduk.
Ne vakit mümin mümine bu dünyada yanmayı bıraktı, harlandı cehennem odunu.
Vah derim müminin haline, bizler ne vakit kafayı kuma gömenlerden olduk? Ne vakit diller boş haykırır oldu, ne vakit kulaklar işitmek istediğini işitti, işte o vakit kalpler katılaştı, yürekler söndü. Koskoca dünya ve içinde yaşayan kocaman boş aciz kullar, eli kulağında koptu kıyamet.
Bozmayın aman ha siz düzeninizi, devam edin zıvanadan çıkmaya. Can nedir ki? gördük son haftalardır paylaştıklarımız videolarda, can değeri olmuş bir babanın eline tutuşturulan poşet parçasının içindeki. Vay insanlık, vay merhamet ve vay sana içimizdeki atan kalp! Vakti geldi geçiyor artık ey Ademoğlu uyan gaflet uykundan, uyandığında bu dünyada vazgeçemediklerinin uğruna göz yumduğun canların hesabı yakındır.
Zalimin sonu yaklaşınca zulmüde artar, ama bilmezlerki mazlumun zaferide yakındır.