ÖLÜM ÇİÇEĞİM

ÖLÜM ÇİÇEĞİM

Öyle bir yerdeyim ki kırk iki büklüm
Derimi yüzüyorlar oysa gülüyor içim
Ölüm belki kurtuluş ölüm çiçeğim
Kim bile bilir ki ölüme kaç var

Kaç bin derya deniz oysa içimde
Kaf dağının arkasında gökten ötede
Seyri seferdeyim gizde mavi düşlerde
Kim bile bilir ki yarına kaç var

Küheylanlar esiyorum yüce dağlardan
Irmaklar akıtıyorum göz yaşlarımdan
Etna dağı patlıyor kursaklarımdan
Kim bile bilir ki vuslata kaç var

Özlemin hasretin kızıl bir volkan
İçimdesin sen ya ölümden korkmam
Sensin dileğim arzum dilimde duam
Kim bile bilir ki ölüme kaç var

Yazdığım çizdiğim şiirim sensin
Yüreğim ellerinde bak bilip görensin
Sana bir şey demem ben ki acizim
Kim bile bilir ki yarına kaç var

Yitik şair

Mahsun Kul Keser