Göç Destanı: Almelo'da ve Hollanda'da Yazılmaya Devam Eden Bir Hikaye

Göç Destanı: Almelo'da ve Hollanda'da Yazılmaya Devam Eden Bir Hikaye

Nejat SUCU

1962 yılında Almanya'ya başlayan bir göç serüveni, beni ve binlerce insanı, Hollanda, Belçika, Fransa, Avusturya ve hatta Avustralya'ya kadar sürükleyen bir rüzgar oldu. 12.434 kilometrelik bu yolculuk, geride bıraktığımız her şeyi, umutlarımızı, planlarımızı, sevdiklerimizi ve sevdalarımızı da beraberinde sürükledi. Bir kurumuş diken gibi savrularak, gurbetin soğuk kollarına attık kendimizi.

19 yaşında memleketimden sürgün olarak, yeni bir ülkede, yeni bir kimlikle yeniden doğmak zorundaydık.

19 yıl boyunca Hollanda'da, mücadele dolu bir hayat kurduk. Günde 16 saat çalışarak, Anadolu'nun bozkırlarında kalan 19 yılımızı telafi etmeye çalıştık. Uzun bir yaşam maratonuna 19 metre geriden başlamış olsak da, o yılların mücadele ruhu, eşit, sosyal ve önyargısız bir toplum yaratma arzumuz ve özlemlerimiz asla bitmedi.

Geçen ay Almelo ve Hollanda Türk göçünün tarihini anlatırken, Nevşehir, Kayseri'den başlayıp Kars, Van, Tatvan ve Konya'ya kadar uzanan Doğu Ekspresi yolculuğumda başlayan tarihi gurbet hikayemde, 44 yılın ne kadar dolu dolu geçtiğini fark ettim.

Yaşanmış hikayelerimiz, duygusal, gerçekçi, hayallerle dolu dolu hep birlikte yaşanmış gerçek yaşam hikayeleridir.Yazmaya başladıktan sonra yazmak istediklerimin, geçmiş, bu zaman ve gelecek zamana ait olan hikayelermizin, "Hollanda Gurbet Hikayemiz"in hiç bitmeyeceğini fark ettim.

Almelo ve Hollanda Gurbet hikayemizi, yaşayanlar ve yazanlarla birlikte gelecek günlerde hep birlikte yazmaya devam edeceğiz. Yazabilmek için, farklı olabilmek, toplumsal katkı değeri sunabilmek ve farklılık yaratabilmek gerekli ve önemlidir.

Her türlü dikenlere, engellere rağmen, var olmaya çalışarak ve bilmeyerek kapris ve kıskançlıklara engellemelerine rağmen "Suyun yolunu bulduğu gibi" bizim de olumlu katkı toplumsal değerimizin devamından daha güzel ne olabilir ki?

Gurbet hikayemizde bir sembolik, göstermelik değildir. Sahnenin önünde olanlar olduğu kadar, bir de sahnenin arkasında olan gerçek emektaşı ve saygılı kahramanlarımız vardır. Gerçek kahramanlarımızı, saygı, özlemle ve sevgiyle anıyorum.

Saygılarımla,