Hayatlarımız ne kadar farklı ve karmaşık, değil mi? Birçoğumuz anlamsız ve anlamını yitirmiş hayatlar yaşıyoruz; bazıları ise yıkık ve virane yaşamların içinde kaybolmuş durumda. Pek çok insan kendi yüreğine sığınmış, dış dünyadan uzaklaşmış. Hayatın en anlamsız zamanlarını yaşıyoruz; hiçbir şeyin bir sebebi kalmadı artık. Ağlayanlar neden ağladıklarının, gülenler ise neden güldüklerinin farkında bile değil.
Samimiyetsizlik, anlayışsızlık ve tahammülsüzlük her yerde. Bir söylediği diğerini tutmayan, davranışları tutarsız, ruhunu kaybetmiş bedenler arasında sıkışıp kalmışız. Kalsak, kalacak yerimiz yok; kaçmak istesek, gidecek bir yer bulamıyoruz.
Belki çok karamsar bir tablo çizdim, ama ne yazık ki gerçek bu. Toplumun içindeki bu çelişkiler, bireylerin içsel huzursuzlukları, yaşadığımız dünyanın bir yansıması. Hepimiz bir çıkış yolu arıyor, anlam arayışında kayboluyoruz. Ancak belki de bu karamsarlığın içinde, yeni bir umut ve anlam bulmak mümkündür. Belki de bu zorlukların üstesinden gelmek, bizi daha güçlü ve daha bilinçli bireyler haline getirecektir.
Öyle işte, hayatın bu karmaşık ve çelişkili yüzüyle başa çıkmaya çalışıyoruz. Kendi içsel yolculuğumuzda anlam arayışımıza devam ediyoruz.
